Wypalenie zawodowe to proces, który zachodzi stopniowo.
Dlatego, aby się przed nim ustrzec, przede wszystkim należy odczytywać sygnały ostrzegawcze, jakie wysyła nasz organizm.
Zmęczenie.
Chwile zniechęcenia i skrajnego zmęczenia przytrafiają się zapewne każdemu. Jednak zazwyczaj po odpoczynku, oderwaniu myśli od pracy, spotkaniom ze znajomymi wracamy do równowagi i możemy dalej wykonywać swoje obowiązki zawodowe.
Gorzej, jeśli zauważamy, że zmęczenie nie ustępuje, a dodatkowo odczuwamy zniechęcenie i poczucie winy, że nie wykonujemy naszych obowiązków, tak jak powinniśmy. Może do tego dochodzić nasza bezradność, apatia, złość i różne dolegliwości psychosomatyczne.
To powinno nas zaniepokoić i warto wówczas pochylić się nad naszym stanem i poszukać źródła.
Trzeba wziąć sprawy w swoje ręce. Rozmawiać, działać, szukać rozwiązania, prosić o pomoc, podejmować decyzje.
Należy uzmysłowić sobie, że pojawiające się symptomy zwiastujące wypalenie zawodowe nie muszą być wyłącznie źródłem stresu, frustracji, niezadowolenia, czy w najgorszym przypadku prowadzić do całkowitego wypalenia zawodowego.
Powinno traktować się je, jako informację zwrotną o własnych zachowaniach i wykorzystać do wprowadzenia zmian w postrzeganiu pracy, jak również zweryfikować kwestie prowadzonego stylu życia, tak aby syndrom wypalenia zawodowego nie ujawnił się.
Nie można trwać w tej trudnej dla nas sytuacji, która potęguje nasz stres i może prowadzić do kolejnych faz wypalenia zawodowego.
Zarządzanie stresem
W radzeniu sobie z wypaleniem zawodowym konieczne jest gromadzenie zasobów związanych z radzeniem sobie ze stresem.
Dzięki nim sytuacje trudne postrzegane są przez nas jako wyzwanie, a nie jako zagrożenie czy strata.
To jest bardzo ważny kierunek naszych działań, które mogą nas uchronić przed wypaleniem zawodowym – podejmuję wyzwanie, nie wycofuję się, bo jest to dla mnie ważne.
Naucz się odpoczywać, oderwij się od pracy i myśli z nią związanych. Daj sobie prawo do relaksu.
Relacje
Należy również utrzymywać bliskie relacje z innymi ludźmi, dzięki którym możemy liczyć na pomoc i wsparcie społeczne w trudnych sytuacjach.
Warto mieć grono znajomych spoza środowiska zawodowego, aby podczas spotkań towarzyskich podejmować inne tematy rozmów, nie tylko te związane z pracą.
- Porad – jak pracować, aby się nie wypalić:
- Higiena snu – śpij przynajmniej 8 godzin, tylko wówczas organizm jest w stanie się zregenerować
- Aktywność fizyczna – zacznij już dziś!
- Zielone otoczenie – spacery, kontakt z naturą: znajdź na to czas.
- Przerwy w czasie dnia – koniecznie o nie zadbaj, to Twój czas na odpoczynek i złapanie dystansu.
- Śmiech w pracy – warto spróbować i czerpać z tego pozytywna energię.
- Rozsądna ilość godzin pracy – czasem powiedz ‘nie’, ‘stop’.
- Wyzwania – zmień swoje słownictwo, a zmienisz swoje życie. Niech zwykłe czynności będą tym, co sobie zaplanujesz, co postanowisz zrobić, a nie tym, co musisz czy powinnaś zrobić…..
- Urlop – zadbaj o wolne dni. To Twoje prawo.
- Hobby – jeśli nie masz żadnego hobby, to je sobie znajdź. Ma to być czas poświęcony sobie i temu, co lubisz.
- Priorytety – ustal je i kieruj się nimi podejmując różne wybory, czy decyzje.
Zawsze jest jakieś wyjście z sytuacji. Jeśli sam/sama go nie widzisz, masz wokół siebie ludzi. Zwróć się do nich z prośbą o pomoc, o wsparcie. Daj sobie pomóc. Zrób pierwszy krok.
Takie podejście może nas uchronić przed wypaleniem zawodowym.